Ostatnia aktualizacja: 29.12.2016
I. Historia
Według niektórych źródeł, Wrocław został założony przez czeskiego księcia Wratysława (czes.
Vratislav I.), który panował w latach 915-
W 1000 roku na zjeździe gnieźnieńskim niemiecki cesarz Otton III i polski władca Bolesław Chrobry ustanowili w mieście biskupstwo rzymskokatolickie. Ono zostało podporządkowane arcybiskupstwu w Gnieźnie. Zbudowana została pierwsza katedra romańska. Z czasem ośrodek urbanistyczny przeniósł się na lewy brzeg Odry w okolice kościoła św. Andrzeja i Magdaleny, a potem około wieku XIII w okolice kościoła św. Elżbiety i dzisiejszego Starego Miasta [2].
W 1335 r., po bezpotomnej śmierci księcia Henryka Piastowskiego miasto i księstwa
wrocławskie przeszły,pod panowanie korony czeskiej.
Jak podają niektóre źródła historyczne
okres pozostawania pod panowaniem Luksemburczyków sprzyjał rozwojowi miasta stającego
się coraz poważniejszym ośrodkiem handlu i ale także i rzemiosła. Niezbyt korzystnym
dla miasta okazał się okres wojen husyckich, a później długotrwałych walk o sukcesję
czeską, po wygaśnięciu dynastii luksemburskiej.
W 1526 r., po śmierci króla Czech
Ludwika Jagiellończyka, Wrocław wraz ze Śląskiem przechodzi pod panowanie Habsburgów.
Miasto na przełomie XV i XVI w. rozpoczęło budowę fortyfikacji [3].
W efekcie wojen śląskich, począwszy od 1741 r. Wrocław i Śląsk przeszły pod władanie Prus. Jak głoszą historycy wrocławianie witali wojska Fryderyka II z entuzjazmem. Król pruski uczynił Wrocław jednym z trzech miast stołecznych oraz twierdzą zarazem. Polityka Prus zlikwidowała samorządność, którą miasto Wrocław cieszyło się średniowiecza.
Na początku 1807 r. miasto skapitulowało przed wojskami napoleońskimi. Okupacja francuska przyczyniła się do wyburzenia miejskich fortyfikacji. Począwszy od 1809 r. Wrocław wraz z innymi miastami pruskimi uzyskał nowoczesny samorząd miejski oraz warunki do nieskrępowanego rozwoju gospodarczego, w warunkach kapitalizmu.
W ciągu XIX wieku stolica Śląska stała się bardzo istotnym ośrodkiem przemysłowo handlowym. W 1842 roku otwarto pierwszy odcinek kolei żelaznej (Wrocław – Oława). Stolica Dolnego Śląska stała się stopniowo ważnym węzłem kolejowym, drogowym, a po poważnych pracach regulacyjnych na Odrze i budowie portu na Popowicach na przełomie XIX/XX w. także wodnym[4]. Miasto rozbudowywało się i systematycznie powiększało i modernizowało swoją infrastrukturę. W 1877 r. uruchomiono pierwsze linie tramwajów konnych. Od lat 90 XIX wieku wraz z postępująca elektryfikacją miasta stopniowo były wypierane przez tramwaje elektryczne [5]
Wrocław był również ważnym ośrodkiem naukowym. Posiadał Uniwersytet Wrocławski, który
doczekał się już wtedy grupki noblistów, od 1910 r. W mieście działała Wyższa Szkoła
Techniczna i Akademia Sztuk Pięknych. W czasie pierwszej wojny światowej Wrocław,
leżący poza strefą frontową, uniknął zniszczeń. Po kryzysie ekonomicznym w Niemczech,
w drugiej połowie lat dwudziestych Wrocław ponownie wkroczył na ścieżkę rozwoju i
modernizacji. W latach 1924-
Po 1933 r. władze narodowo socjalistyczne poczyniły znaczne inwestycje w przemyśle i infrastrukturze. Jednak autonomia miasta Wrocławia została poważnie ograniczona.
Po wybuchu II wojny światowej Wrocław pozostawał niemalże do końca 1944 r. poza
obszarem bezpośrednich działań zbrojnych. Stał się nawet bezpiecznym azylem dla kilkuset
tysięcy ewakuowanej z głębi Niemiec ludności cywilnej. Przenoszono tutaj również
zakłady przemysłu zbrojeniowego. Pod koniec 1944 r. liczba osób żyjących w mieście
sięgała około miliona.
W 1944 r. Wrocław został ogłoszony twierdzą. W styczniu 1945
r. dowództwo twierdzy zarządziło, w warunkach niezwykle surowej zimy, tragiczną w
skutkach, przymusową ewakuację ludności cywilnej.
W lutym 1945 r. rozpoczęło się oblężenia miasta przez Armię Czerwoną. Po blisko trzech miesiącach ponad 80 dniach Festung Breslau skapitulowała Wrocław poddał się 6 maja 1945 r [6]. Większa część jego substancji budowlanej legła w gruzach.
Po wojnie w wyniku ustaleń wielkich mocarstw, miasto przypadło Polakom. Ludność niemiecka została wysiedlona, a na ich miejsce przybyli Polacy. Byli wśród tej grupy przybyszów wypędzeni z Kresów II Rzeczypospolitej, ale również ludność polska z poztałych części Rzeczypospolotej. Komunistyczne władze przystąpiły do podnoszenia z ruin miasta. Już w 1948 roku miasto gościło w Hali Stulecia wielką Wystawę Ziem Odzyskanych. To właśnie na tę imprezę przyjechali – między innymi Jean Paul Sartre, Pablo Picasso i Fidel Castro [7]. Wrocław w latach 80 tych był znaczącym ośrodkiem opozycji antykomunistycznej. To w tym mieście cieszyła się ogromnym poparciem zdelegalizowana “Solidarność”. W 1983 roku w ramach pielgrzymki po Polsce odwiedził miasto papież Jan Paweł II. W 1990 roku odbyły się po raz pierwszy wolne wybory samorządowe Na prezydenta miasta wybrano Bogdana Zdrojewskiego. Lipiec roku 1997 przyniósł ze sobą największą powódź w dziejach miasta. Funkcjonuje ona pod nazwą tzw. powodzi tysiąclecia. W czasie tej pamiętnej powodzi pod wodą znalazło się wiele dzielnic mieszkalnych i zakładów przemysłowych. W 2001 roku Bogdan Zdrojewski odchodzi z urzędu w atmosferze skandalu i niejasności. W latach 2001 – 2002 prezydentem miasta zostaje Stanisław Huskowski
II. Wrocław Obecnie
Wrocław obecnie zaliczany się do czołówki największych i najprężniejszych miast w Polsce. Jest ważnym ośrodkiem przemysłowym. Tutaj ulokowały swoje filie między innymi takie ogólnooświatowe firmy jak: HP czy Google. Kolejną kadencję rządzi miastem prezydent Rafał Dutkiewicz. W 2015 roku miasto liczyło ponad 635 tysięcy mieszkańców. W roku 2007 Wrocław, jako jedno z czterech miast polskich, gościł piłkarzy przy okazji organizacji meczów mistrzostw Europy w piłce nożnej – Euro 2012. Na tę właśnie sportową imprezę miasto buduje nowy Stadion Miejski. To bardzo kontrowersyjna i zarazem bardzo droga inwestycja. Generuje ogromne koszty. Zarówno te związane z budową stadionu i obciążeniem, jakim jest wieloletni kredyt, i te wynikające z gigantycznych sum potrzebnych do bieżącego utrzymania stadionu. W 2016 roku Wrocław zostaje Europejską Stolicą Kultury. Ten tytuł wcale nie zmienia faktu, że w ostatnim okresie miejskie władze prowadzą bardzo nieprzyjazną politykę wobec kierowców i ich współpasażerów. Dotyczy to turystów, mieszkańców i przybywających tutaj za pracą czy po zakupy. Na wrocławskich drogach często panują korki, a władze miasta dodatkowo utrudniają życie zmotoryzowanym wyłączając kolejne pasy z ruchu.
Przypisy:
1.https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_Wroc%C5%82awia
2. tamże
3. http://visitwroclaw.eu/historia-
4. tamże
5. tamże
6. tamże
7. http://www.e-
Fot. © copyright Kom. Data 28.10.2016. Wejście do jednej z najbardziej znanych i najstarszych restauracji “Piwnicy Świdnickiej” mieszczącej się na Rynku
Fot. © copyright Kom. Data 28.10.2016..Fontanna na ulicy Oławskiej.
Fot. © copyright Kom. Data 28.10.2016.. Plac Dominikański. Widok od stronu ulicy Oławskiej. Na zdjęciu widoczny jest chrakterystyczny budynek PZU
Fot. © copyright Kom. Data 29.10.2016. Gmach główny Uniwersytetu Wrocławskiego
Fot. © copyright Kom. Data 28.10.2016. Widok Rynku. Ratusz, Pręgierz.
Fot. © copyright Kom. Data 28.10.2016.. Widok na Wyspę Piasek i budynek Biblioteki na Piasku
Tu można pobrać artykuł w wersji PDF kliknij
Fot. © copyright Kom. Data 27.10.2016. Ulica Krakowska. Wjazd od strony Oławy.
Wrocław
/ Miejscowość: Wrocław / woj. dolnośląskie/ kraj: Polska/
Inne podobne miejsca: Głubczyce, Namysłów, Oleśnica, Trzebnica, Wrocław: Rynek, ulice: ul.Hubska, ul.Nyska,ul.Oławska, ul.Piękna, ul.Wita Stwosza, budynki: biurowiec PZU